Fai xa uns trinta anos, nunha terra olvidade chamada Galicia ó noroeste da Península Ibérica e aislada por un "telón de grelos" da meseta, desarrollouse un movemento cultural cuyo motor foi a música e ao que os contemporáneos denominaron a "movida galega" ou mais concretamente a "movida viguesa".
"FAI UN SOL DE CARALLO". Foi a primeira vez que a palabra carallo traspasou fronteiras e fíxose un himno.
Como ocorreu?
España vivía o postfranquismo, pasáramos dunha dictadura a unha democracia en moi pouco tempo e, todavía quedaban tas de araña que limpar. A transición creou certo desencanto a pesar da autonomía e a aparición dunha televisión pñublica galega. A xente xoven tiña ganas de facer cousas a nivel musical e estético e, esta situación foi o caldo de cultivo.
Alguén que viviu con intensidade esos momentos chegou a dicir: "Todos os días pasaban cousas e tíñamos a sensación de que podíamos facer que pasaran
"FIESTA DE LOS MANIQUIES"
Os bares e a noite foron protagonistas principais de este movemento. Apareceron un monton de grupos de música con influencias musicais moi variadas (punk, pop, rock, tecno, reggae...).
Xente moi xoven que casi sen saber tocar lanzábanse a facer música. Curiosamente, mais aló do Telón de Grelos, na mesma capital, tamén se desenrrolaba a "movida madrileña" e unha e outra darán lugar a unha idade de ouro do pop e rock en España.
"MALOS TIEMPOS PARA LA LIRICA"
Na movida galega, o seu epicentro é, indiscutiblemente, Vigo. Unha cidade de provincias, industrial, con escasa oferta cultural e que en esa época vivía un momento de crisis económica debido á reconversión naval e o paro. Vigo foi o motor e o carro uníronse cidades como A Coruña ou Santiago,un público pero tamén vilas mais pequenas ainda que sempre a remolque da primeira. Había moita xente que facía cousas e buscaba o seu mellor medio de expresión, pero tamén existía un público que quería ver e deixarse ver con os seus estilismos rompedores
Moitos dos que viviron aquela época recordan claramente o concerto de Siniestro Total no cine Salesianos o 27 de decembro do 1981 como motor de arranque da movida.
Locais como "El Manco" na calle Lepanto ou o Satchmo foron os primeiros escenarios onde algúns grupos deron os seus primeiros concertos; por alí pasaron Los Cafres, Bromea o Qué?, Siniestro Total...
Rápidamente apareceron outros novos templo da postmodernidad, como El Kremin, La Kama o el Ruralex e tamén dábanse a coñecer outro grupos.
Golpes Bajos, Aereolineas Federales, Semen up, Ultramarinos, Troncoso, Moncho e mailos Sapocanchos ou os Resentidos.
Na Coruña suena música de Radio Océano o Viuda Gómez e hijos e en Lugo, Los Contentos. Santiago facía a súa aportación con un local rompedor e polo que pasarían os mellores grupos do panorama galego e tamén os foráneos que viñan do outro lado do Telón de Grelos, ese local chamábase O Número K.
Ó redor da música desenrrólanse outras actividades como fanzines, revistas, emisoras de radio e, inclúso peluquerías que casan con as novas correntes estéticas.
Os fanzines, pequenas revistas impresas feitas con fotocopias intentan chegar á xente con os mismos intereses culturales, novedades musicais, comics... etc serven de medios de espresión a xoves artistas ou inquetos que colaboran dunha forma desinteresada. Neste campo, a movida viguesa tivo unha amplia representación con Escupe ou Vigorizador.
Pero a estas franzines se suman outro tipo de revistas mais elaborados e con maior presupuesto como La Naval o Tintimám ( o primeiro número saiu en 1984) e era envidiado a nivel nacional.
As emisoras de radio tampouco quixéronse perder o pastel e radio 4 con o programa A Trincheira ou Zig Zang promocionaban os grupos locales e todo o que os rodeaba
"AYATOLA NO ME TOQUES LA PIROLA"
Houbo mais, a clase política tamñen se sumou o
carro e o que mais e o que menos intentou sacarlle rendimento electoral.
Pero a movida non tiña un carnet político. Era progresista na súa maioría e alguns apoyaron o sector naval ou mobílizáronse en contra da entrada de España na OTAN
"Y BAILARÉ SOBRE TU TUMBA"
A mediados da década dos 80, a movida empezou a seu final, os grupos comezaron a gañar algo de diñeiro con as discográficas e a eufória nocturna foi evolucionando hacia outras movidas, que na actualidade son máis sociais.
nin bruxa chuchona, nin meiga dentona.
