QUE SIGA O ENTERRO

    Era unha muller mui folgazana, e non quería traballar. Polo que pasaba fame e estaba tan fraca que daba pena vela. Un día os veciños foron canda ela e dixéronlle:
    - Mira, coma ti calquera día morres de pé e nos andamos atareados no traballo, imos levarte ó cemiterio e asi queda o traballo feito.
Asi fixeron, e cando pasaba o enterro por dianta de unha casa, salíu unha muller caritativa que dixo:
    -Non a enterredes, que lle dou eu unha fanega de pan.
    Pero, en esto, levantou a cabeza a vella fogazana, e preguntóu: 

    - Ise pan, ¿é crudo ou cocido?
    E, cando lle dixeron que crudo, contestóu:
    -Pois que siga o enterro.

É por iso, que moitas veces, cando alguen vaguea, a xente dí :  'Que siga o enterro'